Voordat ik mijn verslag begin, moet ik even iets kwijt.
Bij het opstarten van deze pagina, heb ik een plaatje gezocht voor aan de bovenkant. En sindsdien kon ik niet wachten om zelf precies zo'n foto te maken (waar jullie maar een gedeelte van zien). En vandaag was het zo ver!!!

Ik ben echt zoooo blij...!!

Maar goed....
Vanochtend hebben we afscheid genomen van Dunedin, terwijl we daar een laatste leuk (ander) feitje over leren...
Het blijkt namelijk dat Dunedin de letterlijke Nieuw-Zeelandse (Aotearoa) vertaling is van Edinburgh. En allebei betekenen ze iets in de trant van "Fort van Ed(w)in".
Dat wetende, vertrekken wij richting Lake Tekapo. En onderweg maken we nog een tussenstop bij de Moeraki Boulderes; geologische knikkers in de oceaan, van 65 tot 13 miljoen jaar oud.





Hoe dichter we bij Lake Tekapo komen, hoe meer we weer van de bergen zien. En op de een of andere manier voelt dit toch al een beetje als thuis komen, en lijkt het einde van deze rondreis ineens weer heel erg ver weg.




We horen wel nog heftig nieuws op de radio. Het blijkt dat het aan de westkust opnieuw noodweer is. Er is een nog groter stuk van de State Highway 6 afgesloten (tussen Fox Glacier en Makarora). Laat ons dan maar een paar dagen regen hebben gehad. Als we dit nieuws horen, kunnen we alleen nog maar bedenken dat we ook heel erg veel geluk hebben gehad.
En aan deze kant van de bergen hebben we gelukkig wel mooi weer.

Ons appartement in Lake Tekapo is snel en makkelijk gevonden. En het is alweer een fanatastisch appartement. Maar dat uitzicht....

Dit is de komende twee dagen onze achtertuin. Zo ziet die van ons er in de verste verte niet uit...

We maken kennis met de eigenaren, drinken een kop koffie en dan gaan we toch eens in het dorp kijken. We kijken ook bij Church of the Good Shepherd. En we lopen natuurlijk een eindje langs het meer. En omdat het kan, heb ik daar ook nog "een paar" foto's gemaakt, waar ik jullie graag mee lastigval. Gewoon, omdat ik er zelf zo vrolijk van word.

We zoeken vandaag weer een mooi plekje om te picknicken bij de zonsondergang. We moeten er nog steeds aan wennen dat een zonsondergang aan de oostkust iets heel anders betekent dat een zonsondergang aan de westkust. We verwachten dus nog steeds een zon in het water te zien zakken en fel oranje luchten. Maar hier gaat het veel meer om de subtiliteit en het "spelen met licht".
Voordat het echt helemaal donker is, kunnen we het al veel meer waarderen.







En nu wachten we nog tot het echt helemaal donker is. Lake Tekapo staat bekend als de donkerste plek van Nieuw-Zeeland. En omdat het vandaag zo'n mooi en helder weer is geweest, verwachten de eigenaren van het appartement dat de nacht "magisch" zal worden, met zelfs een kansje op een klein beetje Zuiderlicht. Dat laten we ons natuurlijk geen twee keer zeggen.
Waarschijnlijk gaan we deze twee dagen dus heel wat slaaptekort oplopen. Maar dat halen we in die laatste dagen dan wel weer in...