Ergens in het achterste hoekje van onze slaapkamer hebben we toch wifi-verbinding. Ik kan jullie dus alsnog op de hoogte houden, zij het wel met een dag vertraging.

Vandaag hadden we een korte rit, maar een lange dag gepland. De mensen in Franz Josef, maar de eigenaar van de B&B in Greymouth ook al, hadden ons al gewaarschuwd dat we echt de tijd moesten nemen voor deze route omdat er zoveel te zien is onderweg. En dat hebben we geweten.

Na bijna een emotioneel afscheid in Franz Josef gaan we eerst een kijkje nemen bij Fox Glacier. En ook dat uitzicht hebben we vandaag "gemist". Althans, bij het officiele uitkijkpunt. Want als we daar weer wegrijden, laat de gletsjer zich onverwacht toch nog even zien. Moeder Natuur is maar wat aardig voor ons deze dagen.

We wilden daarna ook nog bij Lake Matheson stoppen. Dat zou een groot spiegelmeer moeten zijn (hetzelfde principe dus als Peters Pool, maar dan groter). Maar het regent, het is bewolkt en het is mininaal drie kwartier lopen tot aan het eerste uitkijkpunt. We besluiten dit daarom toch maar over te slaan. Het zou zonde zijn als we drie kwartier door de regen lopen, om bij een meer uit te komen wat en niet niet spiegelglad is (door de regendruppels) en waar geen spiegeling te zien is (door de mist en de wolken).

We gaan dus verder met onze route, waarbij vooral het weer ons vandaag weet te verbazen. In de binnenlanden lijkt het wel herfst. Het waait en het regent behoorlijk. Maar eenmaal aan de kust lijkt het wel zomer. Het is geen strak blauwe lucht, maar hij is wel blauw. Het zonnetje schijnt en het begint alweer behoorlijk warm te worden.
Zie hier het contrast tussen binnenland en het uizicht bij Bruce Bay:

We lunchen vandaag op de parkeerplaats bij Knight Point, waar vooral de kleur van het water heel erg opvalt.


En onze laatste stopplaats langs de kust is bij Ship Creek, waar we voor het eerst ook op een zandstrand staan en waar ze duinen kennen. Hier is het vooral de kracht van de golven van de Tasman Sea die heel veel indruk maakt.
Aan de overkant van de Tasman Sea ligt Sidney, maar het is niet niet helder genoeg om dat te kunnen zien liggen... :-)
(zo'n 2000 kilometer verderop)




We rijden weer terug het binnenland in. Deze route kent ook een heel aantal one-lane bridges. En het lijkt wel alsof ze steeds smaller worden. En deze was zelfs zo lang dat er ook twee punten waren om elkaar toch te kunnen passeren, voor het geval je niet op tijd in de gaten hebt als er vanaf de andere kant al iemand de brug opgereden is.


Eenmaal weer in het binnenland beginnen we aan de Haast Pass. Een bergpas met heel veel watervallen. We kunnen ze niet allemaal gaan bekijken. Maar de twee die het dichtst bij de weg liggen, zijn wel het stoppen waard.

De eerste is waar we stoppen is Thunder Creek Falls. En daar vlakbij in de buurt ligt Gates of Haast, wat ook erg indrukwekkend is.




De tweede waterval is de Fantail Falls. En hier worden voor het eerst deze vakantie ook weer steentjes gestapeld voor geluk.



We vinden dat we wel genoeg gezien hebben onderweg en gaan op zoek naar onze volgende slaapplek in the middle of nowhere. Maar deze ligt wel aan de grote weg en is dus toch heel erg makkelijk gevonden.
"The Dutchies" zoals de eigenaar ons omgedoopt heeft, krijgen een upgrade. De komende dagen slapen wij in een huisje, wat toch wel het allerleukste huisje moet zijn, waar wij ooit geslapen hebben....
En niet alleen het huisje is super leuk, het uitzicht is echt onbeschrijfelijk. Daar bestaan gewoon geen woorden meer voor.



Uitzicht aan de voorkant:


Uitzicht aan de achterkant:



's Avonds krijgen wij, in datzelfde huisje, een heerlijke driegangen maaltijd voorgeschoteld, gekookt door de eigenaresse van deze B&B. We genieten van een whitebait omelet (kleine visjes, die hier een lokale specialiteit zijn), pasta met een verse groene salade en brood met boter, en iets wat tussen yoghurt en ijs in zit, met verse bessen als nagerecht. Als dit door blijft gaan, zijn wij na de komende drie nachten 10 kilo zwaarder.
Maar wat een voorrecht om hier te mogen zijn en op deze plek te mogen overnachten!