We hadden weer eens ouderwets druk programma vandaag, maar we hebben er opnieuw van genoten.

Vanochtend kregen we eerst zelfgemaakt crepes met vers fruit uit eigen tuin, en yoghurt met rabarber uit eigen tuin. Wat een feest!!
En we hebben opnieuw een leuk gesprek met de eigenaren van de B&B, waarbij we al heel erg veel leren over de kiwi's (de vogels in dit geval).

Het weer is droog en er is zelfs een zonnetje te zien, maar voor vanmiddag hebben ze alweer regen voorspeld. Dit gebied blijkt het natste gebied van Nieuw-Zeeland te zijn en in Franz Josef valt ieder jaar gemiddeld 5 meter regen.
Wij pakken deze kans dus graag aan, en beginnen bij de gletsjer. Er zijn een paar korte wandelingen in de omgeving. Wij doen de Douglas Walk, die ook langs Peters Pool komt. Dit is een klein spiegelmeer dat ooit ontstaan is door een stuk afgebrokkeld ijs van de gletsjer. En dit is dan natuurlijk ook een ideale plek om prachtige foto's te maken. Daar nemen we ons ook echt even de tijd voor, ook al is het meer niet spiegelglad, door de wind die er staat en toch een beetje miezelregen die valt.

We vervolgen de route en komen uit bij de Douglas Bridge. Een hangbrug die weliswaar geen onderdeel is van de route, maar waarvan we het toch niet kunnen laten om er overheen te lopen en weer terug te komen. Als is deze toch wel een beetje spannend, maar dat komt waarschijnlijk door het bordje dat er bij hangt...

Helaas begint het vanaf daar ook weer te regenen. Dat betekent dat tegen de tijd dat we weer terug zijn bij Peters Pool, we beseffen dat we vanochtend toch wel weer erg veel geluk hebben gehad met het uitzicht.

Aansluitend doen we ook nog de Valley Track. Deze loopt tot aan de voet van de gletsjer, voor zo ver de rangers dat verantwoordelijk vinden. Vandaag komen we niet heel erg ver. Maar gelukkig krijgen we "een raampje in de lucht" waardoor we toch nog een deel van de gletsjer kunnen zien.
Het bijzondere aan deze gletsjer is trouwens dat het de enige gletsjer ter wereld is die in een tropisch regenwoud ligt. Je verwacht dus dat je je warm moet aankleden, maar het is vandaag toch zo'n 12 graden en de luchtvochtigheid ligt erg hoog. Een hele aparte gewaarwording.




Na al deze indrukken wordt het tijd voor iets heel anders. We gaan een kijkje nemen bij het Wildlife Center, waar je echte kiwi's kunt zien. Ze hebben hier een programma, waarbij ze kiwi eieren uitbroeden, de kiwi's groot brengen in een zo natuurlijk mogelijke omgeving (dus ook in een omgekeerd dag/nacht patroon, zodat wij ze wel actief kunnen ze zien), en ze daarna ook weer uitzetten in het wild. Op deze manier proberen ze de kiwi-populatie weer wat groter te krijgen. Wat ze overigens ook wel lukt, want van deze soort kiwi, de Rowi, waren er eerst nog maar zo'n 200 en ze hebben dat aantal in de loop der tijd al weten te verhogen tot 600.
En wat zijn ze leuk!! Het zijn drukke vogels, die geen rust hebben. Ze blijven geen moment stil staan en zijn heel nieuwsgierig. Helaas mogen we er geen foto's van maken, maar als het kon, zou ik er zo 1 of 2 mee naar huis nemen.
Ik heb wel wat andere leuke foto's. En vooral de Maori legende over de kiwi vond ik heel interessant.

Omdat we nog wat tijd over hebben vandaag, gaan we ook nog een kijkje nemen bij Lake Mapoutika, waar je in theorie ook een prachtig uitzicht zou kunnen hebben op de gletsjer. Alleen vandaag niet, want sinds de regenbui van vanochtend is de gletsjer de rest van de dag in de wolken gehuld gebleven.


En op aanraden van de eigenaresse van de B&B gaan we ook nog bij Okarito Lagoon kijken. Hier krijg je een goed beeld van de wetlands uit de regio, en waarom deze zo belangrijk zijn. Dat is met name, omdat ze als een soort spons fungeren en de stromen regulieren in tijden van droogte en van overstromingen. De waterkwaliteit is hier erg goed, waardoor ze ook zorgen voor veel voedingsstoffen. En dat zorgt weer voor een grote varieteit aan flora en fauna.
Voor ons zorgen ze vandaag vooral voor mooie plaatjes.




En ook deze dag wordt weer afgesloten met een heerlijk etentje (eigenlijk wel het lekkerste eten van de hele vakantie tot nu toe). En nog een laatste mooie lucht vanaf onze veranda, voordat het buiten en binnen weer helemaal donker wordt.



De komende dagen gaan we trouwens naar een bijzonder afgelegen gebied op het Zuidereiland (omgeving Makarora). De kans is heel erg klein dat we daar bereikbaar zijn, laat staan dat we daar een internetverbinding hebben. Het kan dus zijn dat er een paar dagen niks gebeurt op deze site. Maar dan dus geen zorgen. En zodra het weer kan, worden jullie weer op de hoogte gehouden.