Vandaag wilde we eigen een rustige dag plannen. Dat is niet helemaal gelukt...Maar als je iemand bij je hebt die graag auto rijdt, als er een route bestaat die " Forgotten World Highway" heet, als je daar alleen mag komen met een 4x4 auto, omdat dit het enige niet-verzegelde stuk wegdek in Nieuw-Zeeland is, en als dat dan ook nog in de buurt ligt, dan heb je eigenlijk geen andere keus dan een mooie roadtrip te maken. En dat is dus ook wat we vandaag gedaan hebben. We hebben niet de hele route gereden, maar wel een groot gedeelte. Mocht je het op de kaart willen opzoeken; we zijn gestart in Stratford, doorgereden tot Ohura en daar hebben we de 40 genomen terug richting de kust. In totaal hebben we net geen 200 kilometer gereden, en met alle pauzes erbij, hebben we daar ongeveer 6 uur over gedaan.

Het is een mooie route, voor mooie bergpassen, fantastische uitzichten (ik weet gewoon niet meer hoe ik het moet omschrijven), haarspeldbochten waar je maar met maximaal 15 kilometer per uur doorheen mag en wil, en een oorverdovende stilte (het kauwen op een koekje klinkt bijna als geluidsoverlast).

Na drie mooie bergpassen, alledrie op ongeveer 270-275 meter boven zeeniveau, komen we bij de Tangarakau Kloof. Hier gaan we eerst kijken bij het graf van Joshua Morgan. Hij was een pionier die meegewerkt heeft aan het mogelijk maken van de weg door deze kloof. Hij kreeg echter maagklachten. Zijn assistenten hebben een hike gemaakt van 50 kilometer om medicijnen voor hem te halen, maar dat mocht niet meer baten. Ze hebben Joshua begraven op de plek waar hij overleden is, bij de rivier de Tangarakau. Twee jaar na zijn overlijden is de weg geopend. En ongeveer 60 jaar later is zijn echtgenote overleden en is haar as ook bijgezet in dit graf.

De kloof zelf bestaat uit een smalle weg, veel one-lane-bridges, een hele smalle tunnel en dus een deel ongeasfalteerde weg.

Het is een groot avontuur, maar Erwin vindt het maar wat leuk om hier te rijden. Ik ben vooral blij dat we maar heel weinig verkeer tegenkomen... Maar samen genieten we weer van alles.

Aan het einde van onze route, kunnen we niet meer door de achterruit van de auto kijken. De auto is zo vies geworden, dat we toch maar eerst een wasstraat opzoeken.
En daarna sluiten we de dag af met een heerlijke fish & chips bij opnieuw een Ierse Pub.