Vandaag moeten we alweer afscheid nemen van een fijn plekje. Ik ben daar toch nooit zo goed in. Maar eerst genieten we nog van een heerlijk ontbijt van Heather.
Heather maakt trouwens zelf teddyberen, en is daar internationaal beroemd mee. Ze heeft zelfs al een paar eerste prijzen gewonnen met haar creaties.

Maar goed, daarvoor zijn wij natuurlijk niet naar Nieuw-Zeeland gekomen.
We pakken onze spulletjes en gaan onderweg. Het eerste stukje rijden we nog over de snelweg, maar we hebben vanochtend al besloten dat we het grootste gedeelte toch binnendoor willen rijden.

Dat doen we trouwens in een prachtige, gigantische en splinternieuwe Mitsubishi Outlander.
We zijn de eerste huurders van deze auto (waarin plek is voor zeven personen) en toen we hem zaterdag bij het vliegveld mochten ophalen, had hij pas 169 kilometer op de teller staan. Dat brengt toch wel wat extra stress met zich mee. Want hier zit natuurlijk nog geen krasje schade op...

We rijden over State Highway 2, via Taurenga. Niet de meest logische route, maar wel een hele mooie route, waardoor we ook nog een klein beetje van de Bay of plenty kunnen zien. En zoals Roy het ons vanochtend al beloofd had, het uitzicht is echt elk half uur anders, en het weer kent vier seizoenen in een dag.
We genieten!! En voor Erwin is dit ook een mooie kans om aan de auto en aan het links rijden te wennen. En dat doet hij hartstikke goed!

We maken een kort uitstapje naar Minden Lookout, waar we genieten van een broodje kaas en een prachtig uitzicht over die Bay of plenty. Ik heb het al vaker gezegd op vakantie en ik hoop dat ik het nog veel vaker kan zeggen, maar we hebben wel eens slechtere uitzIchten gehad tijdens de lunch...

We zijn iets te vroeg bij Rotorua, waardoor we nog niet naar ons huisje kunnen. We besluiten door te rijden naar de kabelbaan en daar ook gebruik van te maken. Eenmmaal boven hebben we opnieuw een prachtig uitzicht, maar dit keer over Lake Rotorua. We zijn eigenlijk pas een dag onderweg, maar nu al helemaal verliefd op het land.

We wilden eigenlijk naar beneden lopen, maar dat is gereserveerd voor de rodelbaan en de mountainbikers die hier een eigen parcours hebben. Dan ook maar weer met de kabelbaan naar beneden en daar toch maar op zoek naar ons huisje.

We hebben een prachtige routebeschrijving gekregen met opmerkingen als "na de grote rode schuur aan de linkerkant, voorbij de twee brievenbussen, moet je rechtsaf slaan". Maar..., de routebeschrijving klopt precies en het huisje is snel gevonden.
En wat een leuk huisje!!
Het is klein, knus en schattig en heeft alles wat we nodig hebben, inclusief een paar gezellige buren, waar alleen helaas geen gesprek mee te voeren is.

We gaan snel nog wat boodschappen doen en maken het onszelf vandaag lekker makkelijk met een broodje knakworst. Het blijft een vakantie-favoriet in een heerlijk ongedwongen (lees: enorm luie) sfeer. En ook vandaag smaakt het weer prima.

En nu wachten we nog tot het goed donker is buiten, want we hebben zo'n vermoeden dat we hier wel eens een mooie sterrenhemel kunnen verwachten.